لحظه سبز دعا

چشمه ها در زمزمه، رودها در شستشو
موجها در همهمه، جویا در جستجو

باغ ، در حالِ قیام ،کوه ، در حالِ رکوع
آفتاب و ماهتاب در غروب و در طلوع

سنگ، پیشانی به خاک ، ابر سر برآسمان
مثل گنبد خم شده ، قامتِ رنگین کمان

ابر در حالِ سفر ، آسمان غرقِ سکوت
برسرِ گلدسته ها ، بالِ مرغان در قنوت

کاسة شبنم به دست ، لاله می گیرد وضو
بیدها گرمِ نماز ، بادها در های و هو

سرو سر خَم می کند ، غنچه لب وا می کند
در میان شاخه ها، باد غوغا می کند

شاخه ها گل می کنند لحظة سبز دعا
دستها پُل می زنند ، بین دلها و خدا

                                                      -- قیصر امین پور --

نور عشق

دل را به نور عشق صفا می دهد نماز
جان را به یاد دوست جلا می دهد نماز

از خارزار شرک اگر بگذری به صدق
باغ تو را ز جلوه صفا می دهد نماز

تا بنگری جمال حقیقت ز معرفت
سرچشمه ات ز آب بق می دهد نماز

پای تو را ز قید تعلق رها کند
دست تو را به دست دعا می دهد نماز

هر دم که سر به سجده اخلاص می نهی
روشندلی ز یاد خدا می دهد نماز

چون بشنوی صلای مؤذن ، شتاب کن
کز بارگاه قدس ندا می دهد نماز

                                                       -- شاعر: مشفق کاشانی --

نماز آخرین

به نماز بست قامت کــه نهــد بــه عـرش یارا
به خدا علــی نبینــد به نمــاز، به جز خــدا را

چو بگفــت نــام « ا... » و ادا نمـــود « اکبــر»
بگرفت هیبت حــق همــه ملــک ما سِوی را

نَبًوُد زسجده خوشتر، به خـدا قســم، علـی را
که خــدای می پسنــدد به ســجود او دعا را

به نماز آخــرینش چـه گـذشت؟ مـن نـدانم
که ندای دعوت آمد، شه ملــک«هل اتی» را

شب تار از این مصیبت، بدریـد سیــنه خــود
اثــرات این سحـــر شـد همــه جای آشکارا

چه گذشت یارب آن دم به دل غمین زینب؟
چو بدید غرفه در خون،سروروی مرتضی را

زشهــادت علــی شــد چــو تمـام صبر زینب
چــه کنــد اگــر کــه بیند شهدای کربلا را؟

زگــناه خــود به محشر چه غمت بود «حسانا»
که ولای او کشــانــد بســوی بهـشت مــا را

                                                             -- شاعر: حبیب چایچیان --

مناجات سحر

صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید

به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید

می‌خمار شکن می‌دهند کز سرها

خمار چون شکن زلف یار باز کنید

سرود بدرقه‌ی کاروان شب خوانید

در ای قافله‌ی صبح پیشواز کنید

به ساز زهره، سماوات می‌دهد پیغام

که گوش دل به مناجات اهل راز کنید

وضو به چشمه‌ی صهبای صبحدم سازید

به سوی قبله‌ی میخوارگان نماز کنید

چو بلبلان بهاری به اهتزاز نسیم

هوای شور و نوایی به سوز و ساز کنید

یگانه راز و نیاز قبول اهل دل است

دو گانه‌ای که به درگاه بی‌نیاز کنید

سر نیاز فرود آورید و نذر قبول

به زیر قبه‌ی این بارگاه ناز کنید

نگین خاتم جم در نماز می‌بخشند

نظر به حلقه‌ی رندان پاکباز کنید

یگانه راز عروج مقام قرب اینست

که از گروه عزازیل احتزاز کنید

به زلف یار اگر دست یافت آه سحر

بسا که پرچم عزت به اهتزاز کنید

یکی است نغمه اگر زخمه‌ها به زیر و بم است

به پرده‌های حقیقت رهِ مجاز کنید

اگر به ساز دل شهریار گوش دهید

جهان پر از طرب و شور و شاهناز کنید

                                                     -- شاعر: سید محمد حسین شهریار--

شعر ی از عباس خوش عمل کاشانی درباره نماز

خوشترین نغمه ی توحید نماز است نماز
جلوه ی دولت جاوید نماز است نماز
آسمان شرف و معرفت و عزت را
قمر و اختر و خورشید نماز است نماز

سبب محو کدورت ز سرا پرده ی دل
مایه ی رونق امید نماز است نماز
در گذرگاه حوادث ز شبستان وجود
باعث راندن تردید نماز است نماز دل سرگشته به ظلمتکده ی حیرت را
ز حجاب آنچه رهانید نماز است نماز
به جهانی که خرد در گرو معرفت است
باعث گسترش دید نماز است نماز
پیک فرخنده پی وصل که آورد خبر
به زمستان دل از عید نماز است نماز
خوش عمل در گذر از وسوسه ی نفسانی
عقل را مرجع تقلید نماز است نماز

                                                     -- شاعر: عباس خوش عمل کاشانی--