شخصی از امام علی (ع)
سؤال کرد: چرا ما دو بار به سجده می رویم؟ خوب همین طور که یک بار رکوع می
کنیم، یک بار هم سجده بکنیم.
امیرالمؤمنین (ع) این آیه را خواند: «منها خلقناکم و فیها نعیدکم و منها نخرجکم تارة اخری» (طه/آیه 55)؛ «شما
را از زمین آفریدیم و به آن باز می گردانیم و بار دیگر از آن بیرون می
آوریم». اول که سر بر سجده می گذاری و بر می داری یعنی "منها خلقناکم"، همه
ما از خاک آفریده شده ایم، تمام این پیکر ما ریشه اش خاک است، هر چه هستیم
از خاک به وجود آمده ایم. دو مرتبه سرت را به خاک بگذار، یادت بیاید که می
میری و باز به خاک بر می گردی. دوباره سرت را از خاک بردار و یادت بیفتد
که یک بار دیگر از همین خاک محشور و مبعوث خواهی شد.
نماز وسیله شستشوى از گناهان و مغفرت و آمرزش الهى است چرا که خواه ناخواه، نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته مى کند، لذا در حدیثى مى خوانیم: پیامبر (ص) از یاران خود سؤال کرد: «لو کان على باب دار احدکم نهر و اغتسل فى کل یوم منه خمس مرات ا کان یبقى فى جسده من الدرن شىء؟ قلت لا، قال: فان مثل الصلوة کمثل النهر الجارى کلما صلى کفرت ما بینهما من الذنوب»: «اگر بر در خانه یکى از شما نهرى از آب صاف و پاکیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد، آیا چیزى از آلودگى و کثافت در بدن او مى ماند؟ در پاسخ عرض کردند: نه، فرمود: نماز درست همانند این آب جارى است، هر زمان که انسان نمازى مى خواند گناهانى که در میان دو نماز انجام شده است از میان مى رود و به این ترتیب جراحاتى که بر روح و جان انسان از گناه مى نشیند، با مرهم نماز التیام مى یابد و زنگارهائى که بر قلب مى نشیند زدوده مى شود».
خداوند می فرماید:
«فإذا قضیتم الصلوة فاذکروا الله قیما و قعودا و على جنوبکم فإذا اطمأننتم فأقیموا الصلوة إن الصلوة کانت على المؤمنین کتبا موقوتا» (نساء/آیه 103)؛
«و هنگامى که نماز را به پایان رسانیدید خدا را یاد کنید در حال ایستادن و نشستن و به هنگامى که به پهلو خوابیده اید، و هر گاه آرامش یافتید، نماز را به صورت معمول انجام دهید، زیرا نماز وظیفه ثابت و معینى براى مؤمنان است».
خداوند در مورد اهمیت نماز می فرماید:
«و الذین یؤمنون بالاخرة یؤمنون به و هم على صلاتهم یحافظون» (انعام/آیه 92)؛
«آنها که به آخرت ایمان دارند به آن ایمان مى آورند و مراقب نمازهاى خویش مى باشند».
خداوند در سوره نور می فرماید:«و اقیمواالصلاة و اتواالزکاة و اطیعوا الرسول لعلکم ترحمون» (نور/آیه 56)؛
«و نماز را بر پا دارید و زکات بدهید و رسول را اطاعت کنید تا مشمول رحمت شوید».